Bu inceleme, modern çağ Osmanlı aydınlarına ilişkindir. 19. yüzyıl, devlet reformları sonrasında Batı etkilerinin yükseldiği bir dönemdir. 1800’den 1924’e kadar olan süreç, Osmanlı entellektüellerinin ulusal kimlik endişelerinin belirdiği süreç olarak görülür. Osmanlı sanatı ve kültürü üzerindeki yabancı etkilere karşı Osmanlı aydınları neoklasik bir tepkide bulundular. Neoklasik biçimlere dayalı sanatsal beğeni, öncelikle zihinlerin yabancı biçimlere tepkisi üzerinde şekillenmiştir. Bu durumun, ait olunan sosyal sınıflar ve belirli kişilikler analiz edilmeden anlaşılması ve açıklanması mümkün değildir. Çünkü her kimlik, Batı’nın karşısında değişen durumun kaçınılmaz bir parçasıdır. Dolayısıyla bu araştırma, 19. yüzyılda Osmanlı sanat stilinin başkalaşımı ve zihinsel dönüşüm bağlamında beliren sorunlarla ilgilidir. Buna bağlı olarak gelişen diğer bir mesele de, sanat tarihi yayınlarının dönemin tarih yaklaşımı ile belirgin yakınlığıdır.
Selçuk Mülayim