Türkiye’de kazı ve arkeolojik araştırmaların 19. yüzyıldan beri süregelen bir geçmişi vardır. Osman Hamdi Bey (1842-1910) ile başlayan ve Cumhuriyet döneminde de devam eden çalışmalarla birlikte, kazı tekniği, arkeoloji temelinde bilimsel bir boyut kazanmıştır. Fakat yapılan çalışmalar daha çok eskiçağları kapsamaktadır. Ortaçağ ve sonrası dönemler sanat tarihinin kapsamında kalarak uzun süre bu gelişimin dışında kalmıştır. 1930’lu yıllardan itibaren yapılan küçük çaptaki kurtarma kazıları, yüzey araştırmaları ve sondaj çalışmalarından sonra ilk sistemli kazı, 1961 yılında Oktay Aslanapa tarafından Diyarbakır İç Kale’de yapılmıştır. Daha sonra Kayseri Keykubadiye Köşkleri, Kalehisar, Eski Van Ulu Camii, Beyşehir Kubad-Âbâd kazıları gibi birçok örnekle birlikte süregelen kazı çalışmaları günümüzde de Anadolu’nun birçok yerinde devam etmektedir. Kazı sonuçları, Kültür Bakanlığı’nın yaptığı kazı sonuçları toplantıları başta olmak üzere “Müze Kurtarma Kazıları Semineri”, “Araştırma Sonuçları Toplantısı” gibi çalışmalar ile bilim dünyasına sunulmuştur. Bunlar dışında bir de 1997 yılından beri her yıl düzenli olarak yapılan “Ortaçağ-Türk Dönemi Kazıları ve Sanat Tarihi Araştırmaları” sempozyumu vardır ki bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Her yıl farklı bir üniversite tarafından düzenlenen bu sempozyumlarda söz konusu dönem araştırmaları ayrıntılı olarak sunulmuştur. Hem mimari açıdan hem de Türk süsleme sanatı açısından birçok bilgi elde etmemizi sağlayarak sanat tarihine önemli katkılarda bulunan bu çalışmaların sonuç bildirileri tanıtım halinde aktarılmaya çalışılacaktır.
Zeynep Biçer