Japonya'daki Türkoloji Araştırmaları: Anadolu Türkleri Üzerine Araştırmalar
Japonya'da Türkoloji, hem bölgeleri hem de kaynakları açısından iki gruba ayrılabilir. Birincisi, Kuzey ve Orta Asya'daki Türkler, yani Çin etrafındaki Türklerle ilgili olup esasen Çince kaynaklara dayanan Türkolojidir. İkincisi ise, tarih boyunca Kuzey ve Orta Asya'dan Anadolu'ya göç etmiş olan Türkler, yani özellikle Selçuklu Devletleri, Beylikler, Osmanlı Türkleri ile ilgili olanlardır. Bu esasen Arapça, Farsça ve Osmanlıca kaynaklara dayanan Türkolojidir. İkinci grup Türkoloji ise, Japonya akademik sahasına yeni girmeye başlayan bir alandır. Esasen tarihte Japonya ve Anadolu Türkleri arasındaki ilişkiler sınırlı oranda olduğu için Japonya'da Arapça, Farsça ve Osmanlıca kaynaklara dayanan Türkoloji araştımaları Avrupa ülkelerindekine oranla yeni bir disiplindir. Bu kısa makalede ikinci gruptaki Türkoloji üzerine bir inceleme yapacağız. Öncelikle Japonya'da Anadolu Türkleri üzerine yapılan araştırmaların başlangıç ve gelişim süreçlerini ihtiva eden tarihçesini ortaya koyduktan sonra günümüzde bu alanda yapılan çalışmaların son durumu ve noksanları hakkında bir tesbit yapmayı amaçlamaktayız. Japonya'daki Anadolu Türkleri üzerine çalışan Türkologları, bugüne kadar dört nesil ile dört dönemde ele almak mümkündür. İlk nesil, I. Dünya Savaşı'ndan 1945'e kadar dönem; ikinci nesil, 1945 yılından 1960'lı yıllara kadar dönem; üçüncü nesil, 1970'lerden sonraki dönem; dördüncü nesil ise, 1980'lerden sonraki dönemdir. Böylece II. Dünya Savaşı'ndan sonra Anadolu Türkleri merkezli Japon Türkolojisi, muhtelif şekillerde kabuk değiştirerek günümüze kadar gelmiştir. Söz konusu çalışmalar sayesinde, günümüzde pragmatik olarak çeşitli Osmanlıca ve Türkçe kaynaklara dayalı önemli araştırmaların devam etmesi sağlanmıştır.
NOBUO MISAWA
