Eski Türk Edebiyatında Nesir:Gelişimi ve Kaynakçası
Eski Türk Edebiyatı nesri XIV.-XIX. yüzyıllar arasında şiirin yanı sıra varlık gösterir. Ancak çeşitli nedenlerle edebî gelenekte şiir, nesre göre önceliğini hemen her dönemde korumuştur. İslâmiyetin Türkler tarafından kabul edilmesinden sonra önce Orta Asya Türk sahası daha sonra da Anadolu?da mensur örnekler verilmiş ve yüzyıllar ilerledikçe hem nesir türlerinde, hem de eser sayısında artış olmuştur. İlk örneklerinin dinî, tasavvufî, ahlâkî konulu ve didaktik amaçlı kaleme alındığı nesir yüzyıllar ilerledikçe, tarih, biyografya, gezi, hikâye, mektup, siyaset vb. konularda çeşitlilik göstermiştir. Anlatımda, türe ve sanatçının üslubuna göre sade, orta ve süslü nesir dili kullanılmıştır. Bu yazıda, ilk nesir örneklerinden başlayıp her yüzyıla ait mensur eserler tanıtılarak nesrin yüzyıllar içindeki gelişimi gösterilmeye çalışılmıştır. Yazının sonunda da, söz konusu eserler üzerine yapılmış çalışmaların kaynakçası verilmiştir.
MİNE MENGİ
