Bu makale, pozitivizmin Türkiye'ye girişini ve Türk sosyolojisine etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Söz konusu giriş ve etkinin niteliği, Osmanlı-Türk modernleşmesinin özellikleriyle yakından ilgilidir. Pozitivizm, XIX. yüzyıl sonlarında, bir kısım Osmanlı seçkini tarafından İmparatorluğu kurtarmak için bir reçete olarak değerlendirilirken, Cumhuriyet ideologları tarafından da ulus-devletin inşası sürecinde, sosyo-politik bir analiz aracı ve topluma şekil verecek bir ideoloji olarak görülmüştür. Pozitivizm, her iki dönemde de -olduğu gibi- ithal edilmemiş, yeniden yorumlanarak yerel şartlara uyumlu bir düşünce sistemi haline getirilmeye çalışılmıştır.
ENES KABAKCI