Osmanlı kentinde çarşı veya daha genel bir anlamda kentin ticari merkezi, bedesten, han ve arastalardan oluşmakta idi. Çarşı bölgesinde çarşının büyüklüğüne göre değişen sayıda cami ve hamam yapısı da bulunuyordu. Ayrıca, yapılı çevrenin yanısıra, kentin ticaret merkezinin yakınında, genellikle yiyecek maddelerinin veya hayvanların satıldığı haftanın belirli günü kurulan pazar alanları mevcuttu. Kentin ekonomik ve sosyal yapısının şekillendiği veya şekillendirdiği bu mekanlar, 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren şehircilik, mimarlık, sanat tarihi, tarih gibi çeşitli disiplinler tara¬fından farklı yaklaşımlarla çalışılmaktadır. Bu makale, Osmanlı döneminde, kentte yapılı çevre olarak gelişen ticari mekanları konu alan bu zengin literatürün değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Doğrudan ve dolaylı olarak ticari mekanları ele alan literatür, özellikle literatürün izlediği farklı metodolojiler, kaynak kullanımları, ve eğilimlere odaklanarak değerlendirilmektedir. Aynı zamanda, kronolojik bir çerçeveden incelendiğinde, zaman içinde Osmanlı'da ticari mekanlar konulu araştırmalarda ne derece farklılıklar, gelişimler, ve yenilikler olduğu da irdelenmektedir. Makalenin sonunda ise konuyla ilgili daha geniş bir bibliyografya verilmektedir.
TUBA AKAR