Modern Türk düşüncesinde hermenötiğin gelişim sürecini iki bölüme ayırabiliriz. Birincisi evrensel değerler adı altında farklı yaşam gerçekliklerini yok sayarak Batı yaşam tarzını dayatan pozitivist paradigmaya karşı olan eleştiriler ve farklı yaşam gerçekliklerini kendi mecrasında anlama teşebbüslerinin yer aldığı konumlandırma çabasıdır. Hermenötiğin gelişimindeki ikinci evre ise anlamlandırma çabası diyebileceğimiz, pozitivist paradigmanın etkisini yitirmesi, liberal, çok yönlü eğilimleri içerisinde barındıran toplum yapısına doğru gidiş sürecinde ortaya çıkan sorunları anlamak ve çözüm yolları geliştirmek için çeşitli hermenötik yaklaşımların teorik zemininin alındığı günümüzdeki yaklaşımlardır. Hermenötiğin düşünce geleneğimizdeki mecrası bize göstermektedir ki aydınlanmacı ve bilimci yaklaşım sonucu ortaya çıkan pozitivist bilincin etkisi azaldıkça ontolojik anlama için verimli bir zemin meydana gelmektedir.
YAKUP KAHRAMAN