Bu makalede, İbn Âbidîn (v. 1252) dönemine gelinceye kadar Arapça yazılmış klasik fıkıh ve usul eserleri içinden Cumhuriyet dönemi boyunca Türkçeye çevrilmiş bulunan eserlerin bir listesi verilerek bu tercümeler -bir makalenin elverdiği ölçüde- üslup, metot ve tercüme teknikleri açısından incelenmiştir. Osmanlı döneminde yapılan tercümeler, Osmanlı Türkçesiyle yazılıp günümüzde latinize edilmiş eserler ya da çağdaş yazarlara ait eserlerin tercümesi makalede ele alınmamıştır. Bu üç sınırlandırma, bu çalışmanın bir makale boyutunda ele alınması zorunluluğunun yanında özellikle klasik eserlerdeki dil ve üslup ile çağdaş eserlerdeki dil ve üslubun değişiklik göstermesinden kaynaklanmaktadır. Tercüme eserler belirtilen açılardan incelenirken görülen problemlere temas edilerek yer yer teklifler sunulmuştur.
SONER DUMAN