Bu makalede, Hallâc-ı Mansûr’dan Şeyhülislâm Musa Kâzım Efendi’ye kadar sûfî
kimliğe sahip toplam 24 yorumcunun ulûhiyetin mahiyetini ortaya koyan İhlâs
sûresine yönelik müstakil kaleme aldıkları işârî tefsir risâleleri içerik ve yöntem
açısından değerlendirilecektir. Risâleler birbirinden bağımsız ele alınamayacak üç
temel hermenötik faaliyet ortaya koyarlar. Birincisi, İbn Sînâ’nın nazarî İhlas tefsiri
yazım tarzına eklemlenmek; ikincisi vahdet-i vücûd düşüncesinin sağlamasının
yapıldığı bir yorum metni düzenlemek; üçüncüsü sûrenin gizemli özelliklerinin
öne çıkarıldığı bir havâs metni sunmak.