Klasik Türk Edebiyatında Pend-nâme-i Attâr’a Yazılan Şerh ve Tercümeler ile Bu Eserler Üzerine Yapılan Akademik Çalışmalar
Farsçada “nasihat”, öğüt” manasına gelen “pend” sözcüğü, “nâme” ile birlikte; “Pend-nâme”, “öğüt kitabı, nasihat risalesi, öğüt kitapçığı” gibi anlamlar taşır. Pend- nâme türü Attâr’ın (ö. 618/1221) Pend-nâme’sinin etkisiyle klasik Türk edebiyatında türden ziyade nasihat konusunda yazılan eserlerin özel adı olmuş ve bu konuda yazılan eserler Pend-nâme olarak isimlendirilmiştir. Bir tür ismiyle âdeta aynı bilinirlik derecesine ulaşmış olan, Feriduddîn-i Attâr’a atfedilen hacmi küçük, tesiri büyük bu eser, Fars edebiyatında olduğu kadar Türk edebiyatında da büyük ilgi görmüştür. Türk edebiyatında Attâr’a aidiyeti mevzusu tartışma konusu edilmeden benimsenen Pend-nâme’ye her dönem yoğun bir ilginin olduğu, söz konusu eser üzerine yapılan çalışmalardan da anlaşılmaktadır. Klasik Türk edebiyatında bu esere duyulan alakanın bir sonucu olarak şerh ve tercüme çalışmaları her yüzyıl devam etmiş ve neticede zengin bir literatür oluşmuştur. Ayrıca bu şerh ve tercümeler akademik çalışmaların konusu olarak bir taraftan Latin harflerine aktarılarak günümüz okuyucusunun hizmetine sunulurken diğer taraftan bu metinlerin içerdiği malzeme işlenerek dönemin siyasi, edebi, kültürel atmosferi hakkında bilgi elde edilmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılarak klasik Türk edebiyatında Pend-nâme’ye yapılan tercüme ve şerhler araştırılarak tablo halinde gösterilmiştir. Ayrıca günümüz araştırmacıları tarafından bu metinler üzerine yapılan çalışmalar incelenerek bunlarla ilgili bilgi verilmiştir. Bu sayede Pend-nâme üzerine yapılan araştırmaların en güncel hali derlenerek konunun düzenli bir şekilde kaleme alınması sağlanmıştır. Yapılan akademik çalışmaların yoğunlaştığı konular tespit edilmiş, yeni bilgiler sayesinde artık güncelliğini yitiren bilgiler üzerinde durulmuş ve hatalı olduğu teyit edilen bilgiler düzeltilmiştir.
Sema LEVENT
