Gazel, Arap edebiyatında doğmuş, Fars edebiyatında şekil ve muhteva bakımından gelişmiş, Türk edebiyatına da bu şekliyle girmiştir. Asırlar boyunca Türk şairleri tarafından gerek konu, gerekse şekil bakımından sevilen ve beğenilen bir nazım şekli olmuştur. Asıl konusu aşk, kadın ve şarap olmasına karşılık şehir ve mekân övgüsü, münâcat, tevhit, mersiye, nâ’t, methiye, fahriye, hiciv, hezel konularında yazılmış gazellere de rastlanmaktadır. Yazımızda öncelikli olarak gazel nazım şeklinin, Arap, Fars ve Türk Edebiyatlarındaki tarihî gelişimi; gazel yazan şairler; biçim ve içerikle ilgili tabirler hakkında bilgi verilecek; daha sonra gazelle ilgili literatür tespit edilecek ve bazı kaynaklar değerlendirmeye tâbi tutulacaktır. Makalenin sonunda da konuyla ilgili popüler ve akademik kaynakçaya yer verilecektir.
SELAMİ TURAN