Çocuk Edebiyatı, iki yaştan başlayarak ergenlik dönemine kadar geçen süreçte çocukların hayat tecrübeleri, ilgi, ihtiyaç, gelişim ve algılama düzeylerine uygun olan bütün nitelikli (estetik ve edebî) metinleri kapsar. Bu metinler içinde bilmece, tekerleme, destan, efsane, masal, şiir, hikâye, roman, anı, biyografi, mektup, gezi yazısı, deneme, sohbet, makale, tiyatro, gazete ve dergiler yer alır. Türkiye'de çocuk edebiyatının ortaya çıkması eğitim konusu ile ilgili çalışmaların başladığı Tanzimat dönemine rastlar. Konu hakkında ciddi çalışmaların başlangıcı ise Cumhuriyetin ilânından sonradır. 1979 yılının Dünya Çocuk Yılı olarak kabul edilmesiyle birlikte ülkemizde çocuğa yönelik yayınlara eskisinden çok daha fazla önem verilmeye başlanır ve konu araştırmacılar tarafından bilimsel platforma taşınır. Türkiye'de çocuk edebiyatının geç ortaya çıktığı bir gerçektir. Ancak bütün toplumlarda olduğu gibi bizim toplumumuz için de istikbalin emanet edileceği çocuk çok önemlidir. Bu önemin yansıması olarak her dönemdeki edebî eserlere o toplumun çocuğa bakışı ve çocuk ile ilgili meseleler girmiştir.
ALEV SINAR